Monitor

Słowo monitor jest w elektroakustyce stosowane w wielu różnych znaczeniach. Niektóre znaczenia tego terminu są bardziej formalne w swoim charakterze, a inne bardziej kolokwialne.

1. W praktyce studyjnej mianem monitorów określa się zestawy głośnikowe służące do kontrolnego odsłuchu przez realizatora nagrania lub audycji. W tym zastosowaniu można jeszcze dodatkowo wydzielić monitory główne oraz monitory bliskiego pola (NFM - near field monitor). Monitory główne pozwalają nagłośnić do wysokich poziomów pomieszczenie, w którym pracuje realizator dźwięku. Natomiast monitory pola bliskiego to nieduże zestawy zwykle ustawione na konsolecie, przeznaczone do odsłuchu z małej odległości.

2. W praktyce amatorskiej i w odniesieniu do sprzętu domowego słowo to jest często stosowane dla określenia zestawów głośnikowych o umiarkowanych gabarytach, przeznaczonych do użytkowania na podstawkach. W większości są to konstrukcje dwudrożne. Według obiegowych sformułowań określenia brzmienia kolumn mianem monitorowego oznacza, że w danych zestawach cechą wiodącą jest analityczność dźwięku.

3. Mianem monitorów dousznych (IEM - In-ear monitor) określa się też dokanałowe słuchawki. W pierwszej kolejności dotyczy to słuchawek stosowanych do kontrolnego odsłuchu przez muzyków i realizatorów dźwięku w czasie koncertów czy nagrań studyjnych. Są one nieraz indywidualnie wykonane i dopasowane do uszu konkretnej osoby, aby zapewnić wysoki komfort oraz jak najlepszą izolację od dźwięków zewnętrznych. Obiegowo stosuje się też nazwę IEM dla słuchawek dokanałowych przeznaczonych do zwykłego użytku amatorskiego.

4. Słowo monitor jest też używane w odniesieniu do funkcji urządzeń elektronicznych (magnetofony, wzmacniacze, miksery itd.) kiedy sygnał może być skierowany do kontrolnego odsłuchu.