Szum różowy

Szum, którego widmo częstotliwościowe jest odwrotnie proporcjonalne do częstoliwości. Z tego wzgledu szum różowy jest też nazywany szumem 1/f. Szum różowy jest pojęciem teoretycznym i nie daje się go uzyskać w praktyce. Szum może mieć właściwości szumu różowego tylko w ograniczonym paśmie.

Wykres mocy szumu różowego w zależności od częstotliwości jest płaski jeśli pomiaru dokonuje się filtrem o stałej względnej szerokości pasma, a więc przykładowo filtrem tercjowym czy oktawowym. Przykładowo moc w paśmie 100-200 Hz jest taka sama jak moc w paśmie 400-800 Hz. Natomiast wykres mocy szumu różowego opada o 3dB na oktawę jeśli pomiaru dokonuje się filtrem o stałej bezwzględnej szerokości pasma, inaczej mówiąc widmowa gęstość mocy opada o 3dB na oktawę.

Szum różowy należy do grupy popularnych sygnałów w pomiarach akustycznych. W praktyce elektroakustycznej zazwyczaj wystarczające jest by szum miał odpowiednią charakterystykę tylko w zakresie częstotliwości akustycznych.

W subiektywnym odbiorze szum różowy brzmi dużo łagodniej od szumu białego, daje wrażenie równomiernego wypełnienia pasma akustycznego. Nazwa powstała przez analogię do światła. Szum różowy ma przewagę składowych o niższych częstotliwościach, a więc w przypadku światła oznacza to przewagę koloru czerwonego. W przypadku szumu różowego przewaga ta nie jest jednak tak znaczna jak w przypadku szumu czerwonego.