Trioda

Lampa elektronowa, w której strumień elektronów płynący z katody do anody jest sterowany za pomocą siatki (Uwaga! Według przyjętej konwencji kierunek prądu jest określany odwrotnie aniżeli kierunek ruchu elektronów, czyli jako płynący z anody do katody).

Triodę (pod nazwą audion) opatentował na początku 1907 roku amerykański wynalazca Lee De Forrest. Kilka lat później De Forrest zaczął eksperymentować z triodą jako elementem wzmacniającym. Jako pierwsze elektroniczne urządzenie wzmacniające trioda dała początek rozwojowi elektroniki. Do roku 1920 trioda stała się elementem produkowanym przemysłowo na dużą skalę.

Istotą działania triody jest możliwość uzyskania dużych zmian napięcia (prądu) w obwodzie anody przy pomocy niewielkich sygnałów doprowadzonych do siatki.