CD-4 (kwadrofonia)

Jeden z systemów zapisu kwadrofonicznego dla płyt analogowych. System CD-4 (Compatible Discrete lub w pełnym brzmieniu Discrete Four Channel Disc System) opracowano w Japonii w firmie JVC. Został zaprezentowany w roku 1970. Podobnie jak pozostałe systemy kwadrofoniczne, ten też się szerzej nie rozpowszechnił.

System zapewniał dobrą kompatybilność ze zwykłymi gramofonami stereofonicznymi. W naturalnym paśmie (do 15kHz) na jednym zboczu rowka była zapisywana suma kanałów lewych (L_front+L_tył) a na drugim zboczu suma kanałów prawych (P_front+P_tył). Natomiast w paśmie ponadakustycznym na poszczególnych zboczach rowka przy pomocy modulacji częstotliwości podnośnej równej 30kHz zapisywane były różnice kanałów lewych (L_front-L_tył) i prawych (P_front-P_tył).

System CD-4 narzucał wysokie wymagania dla sprzętu odtwarzającego i procesu produkcji samych płyt. Wkładka gramofonowa musiała przenosić pasmo do 45kHz. Płyty musiały być tłoczone z wysokiej jakości drobnoziarnistej masy.

W sprzęcie kwadrofonicznym musiał pracować demodulator sumujący-odejmujący odpowiednie sygnały składowe aby uzyskać sygnał kwadrofoniczny. Demodulator generował 4 kanały kwadro według wzorów:

(L_front+L_tył) + (L_front-L_tył) = 2 L_front
(L_front+L_tył) - (L_front-L_tył) = 2 L_tył
(P_front+P_tył) + (P_front-P_tył) = 2 P_front
(P_front+P_tył) - (P_front-P_tył) = 2 P_tył