Dolby B

System redukcji szumów opracowany przez Dolby Laboratories w 1968 roku. System Dolby B zrewolucjonizował nagrywanie na taśmy w zastosowaniach amatorskich. Stał się de facto standardem w magnetofonach kasetowych. Używany w kasetach Compact Cassette, magnetofonach szpulowych z prędkością przesuwu 9,5 cm/s, później także w magnetowidach VHS. Dolby B daje redukcję szumów do 10 dB powyżej częstotliwości około 4.000 Hz.

Jako że głośne sygnały same maskują szum, nie są one przetwarzane przez Dolby B aby uniknąć zniekształceń. Jest to tak zwana zasada minimalnej obróbki (least treatment). Chodzi w niej o to nie zmieniać sygnału audio jeśli nie przynosi to korzyści.

Dolby B dokonuje kompresji sygnału przed zapisem na taśmę i jego ekspansji przy odtwarzaniu. Proces kompresji-ekspansji jest wykonywany tylko w odniesieniu do cichych sygnałów o wyższych częstotliwościach. Niskie częstotliwości pozostają zawsze w niezmienionej formie, zaś przetwarzanie wyższych częstotliwości jest zależne od ich zawartości w sygnale. Efekt ten uzyskuje się w Dolby B przy pomocy filtru o zmiennym paśmie (sliding band). W Dolby B częstotliwość filtru jest zmieniana od 300 Hz aż do 20.000 Hz. Kiedy sygnał jest bardzo cichy lub nie zawiera wysokich częstotliwości częstotliwość filtru jest obniżana do najniższej wielkości dając maksymalną redukcję szumów o 10 dB powyżej 4.000 Hz. Kiedy tylko sygnał jest dość głośny by zamaskować szum, częstotliwość filtru przesuwa się w górę. Filtr o zmiennym paśmie musi zmieniać swoje parametry tak szybko by śledzić przebieg sygnału audio.

Aby wiernie odtworzyć oryginalny sygnał charakterystyki dekodera powinny być odpowiednikami charakterystyk kodera. Jeśli poziom lub charakterystyka częstotliwościowa sygnału ulegnie zmianie pomiędzy koderem a dekoderem, wystąpi błąd polegający na niewłaściwym doborze charakterystyki dekodera (mistracking). Dzięki temu, że zakres działania systemu Dolby jest ograniczony do 10dB szansa, że błąd ten będzie słyszalny jest niewielka. Jednak dla uniknięcia tego błędu wskazane jest korzystanie z taśm o odpowiednich dla danego magnetofonu parametrach bądź też wykonywanie kalibracji (jeśli jest to możliwe).