Jack (konektor)

Jack to zapożyczone z języka angielskiego określenie grupy konketorów (wtyczki, gniazda). Wtyczki jack mają postać cylindryczną. Każdy styk ma pierścieniową postać na obwodzie cylindra. Poszczególne styki umieszczone są kolejno jeden za drugim wzdłuż cylindra. Konektory jack należą do najpopularniejszych używanych w sprzęcie audio.

Konektory jack występują w wielu różnych odmianach. Po pierwsze istnieje zróżnicowanie w zależności od średnicy wtyku. Podstawowa, najstarsza odmiana wtyku jack (kolokwialnie określana jako duży jack) ma średnicę 1/4 cala, czyli 6,35 mm. Następna wersja to minijack o średnicy 3,5 mm. Najmniej popularna jest wersja mikrojack o średnicy 2,5 mm. Szeroko stosowane są przejściówki umożliwiające łączenie konektorów typu jack o różnych średnicach.

Konektory jack różnią się też liczbą styków. Najpopularniejsze są wersje o dwóch lub trzech stykach. Wersja o dwóch stykach określana jest skrótem TS albo określana też kolokwialnie jako mono-jack. Wersja o trzech stykach określana jest mianem TRS albo kolokwialnie jako stereo-jack. Mniej popularne są wersje o większej ilości styków, na przykład czterostykowa TRRS. Nazewnictwo styków w poszczególnych wersjach jack-ów pochodzi od angielskich słów tip, ring, sleeve. Oznaczają one odpowiednio:
- tip ... nasadka, końcówka
- ring ... pierścień
- sleeve ... tuleja, kołnierz

Zakres głównych zastosowań konektorów typu jack obejmuje:
- powszechnie do podłączania słuchawek
- przesyłanie sygnałów liniowych w sprzęcie przenośnym
- wszelkie analogowe połączenia w komputerowych kartach dźwiękowych
- przesyłanie sygnałów sterujących pomiędzy urządzeniami audio-wideo
- połączenia urządzeń studyjnych i instrumentów muzycznych

Jack TRS jako konektor stereo typowo stosuje konwencję: T = lewy kanał, R = prawy kanał, S = masa/ekran.
Jack TRS użyty do symetrycznego połączenia jednego kanału typowo stosuje konwencję: T = dodatni, R = ujemny, S = ekran