Dyfuzor Schroedera
Czas pogłosu
Dyfuzor geometryczny
Dyfuzor o optymalizowanych krzywiznach
Dyfuzor Schroedera
Early early sound
Mod pomieszczenia
Rezonator Helmholtza
Współczynnik pochłaniania dźwięku
Jeden z rodzajów specjalistycznych elementów rozpraszających falę akustyczną. Dyfuzor Schroedera (d.Sch.) jest pierwszym elementem, który został w sposób ścisły opisany matematycznie. Działanie d.Sch. opiera sie na odpowiednim sumowaniu fal odbitych z różnymi fazami od sztywnych powierzchni, dlatego też d.Sch. należy do rodziny dyfuzorów typu phase grating. Przy projektowaniu d.Sch. wykorzystuje się matematyczną teorie liczb. Pierwsze dyfuzory tego typu projektowane były przy użyciu sekwencji MLS (maximum length sequence). Metoda ta ustąpiła z czasem metodom pozwalającym uzyskać lepsze rezultaty, takim jak PR (primitive root) i QR (quadratic residue). D.Sch. może występować w dwóch odmianach: jedno- i dwuwymiarowej. Decyzja o zastosowaniu konkretnej odmiany zależy od wielu czynników i jest podejmowana w czasie procesu projektowego dla każdego pomieszczenia indywidualnie.
D.Sch. nie jest obecnie jedynym specjalistycznym elementem rozpraszającym falę akustyczną, jednak cieszy się dużą popularnością. Pozwala bowiem uzyskać bardzo dobre rozpraszanie fali w szerokim paśmie częstotliwości i dla szerokiego zakresu kątów padania fali. Co ważne, teoria d.Sch. jest bardzo dobrze poznana, dzięki czemu można takie dyfuzory zaprojektować pod kątem indywidualnych potrzeb. W oparciu o teorie d.Sch. można także rozwiązać wiele skomplikowanych problemów pojawiających się w akustyce pomieszczeń.
Warto pamiętać, że z punktu widzenia psychofizjologii słuchu dobre rozproszenie fali akustycznej w pomieszczeniu jest jednym z najważniejszych czynników poprawiajacych brzmienie dźwięku. Ponadto zabezpiecza przed powstawaniem echa trzepoczącego i przyczynia sie do skrócenia czasu pogłosu.