DSD Disc

DSD Disc to specyfikacja pokrewna w stosunku do płyty SACD pozwalająca na tworzenie płyt z zapisem audio wykorzystującym 1-bitowe kodowanie DSD. W przeciweństwie do SACD płyty DSD Disc nie mają żadnych zabezpieczeń przed kopiowaniem mogą być samodzielnie nagrywane, swobodnie odtwarzane i kopiowane przez użytkowników. Specyfikację opracowała firma Sony (wersja 1.0 DSD Disc Format Specification została opublikowana w 2006 roku).

W ramach specyfikacji DSD Disc określona jest wymagana struktura katalogów i plików. W katalogu głównym (root directory) należy utworzyć katalog o nazwie /DSD_Disc. W tym katalogu zapisywane są odpowiednie podkatalogi i pliki zgodnie z metodą opisaną w dokumentacji. Pliki z zapisem audio są umieszczane w podkatalogach. Playlisty są obligatoryjnie zapisywane w katalogu /DSD_Disc. Odtwarzacz rozpoznaje typ płyty jako DSD Disc na podstawie obecności folderu /DSD_Disc i jego zawartości.

Płyty wykorzystują system plików UDF 1.02 lub UDF 1.02 Bridge (system UDF jest stosowany na płytach DVD-Video). Można korzystać z nośników DVD-R, DVD-RW, DVD+R lub DVD+RW.

Dane audio są zapisywane w plikach typu DSF (specyfikacja również opracowana przez Sony). Pliki tego typu mogą mieć metadane (ID3V2). Ewentualna obsługa metadanych jest zależna od samego odtwarzacza.

Playlisty są opcjonalne. Płyta może być nagrana bez playlisty, z jedną playlistą lub wieloma playlistami. Playlista ma postać pliku tekstowego napisanego według zdefiniowanej konwencji. Rozszerzenie tego pliku to .ddp. Kolejność odtwarzania może być ustalona na podstawie playlisty lub na podstawie nazw katalogów i plików z danymi audio. Jeśli przy próbie odczytu danych z pliku wystąpi błąd to plik zostanie pominięty.

Obsługa płyt SACD oraz DSD Disc to dwa oddzielne zagadnienia. Do odczytu DSD Disc można wykorzystać niektóre odtwarzacze SACD (Accuphase, Sony) czy konsole PlayStation3 z odpowiednią wersją firmware. Na rynku są też odtwarzacze, które nie obsługują SACD, ale obsługują DSD Disc (Teac).