Omikrofonowanie XY
stereofonii:
Mono
Omikrofonowanie AB
Omikrofonowanie ORTF
Omikrofonowanie XY
QSound
Sensaura
Stereofonia
Sztuczna głowa
Jedna z kilku podstawowych technik omikrofonowania do rejestracji nagrań stereofonicznych. Omikrofonowanie XY bazuje na wykorzystaniu dwóch monofonicznych mikrofonów znajdujących się bardzo blisko siebie, jeden nad drugim. Osie symetrii mikrofonów są ustawione pod kątem, a same mikrofony są kierunkowe, o charakterystyce ósemkowej lub kardioidalnej. W praktyce para mikrofonów do realizacji nagrań techniką XY jest często wykonana w postaci pojedynczego mikrofonu z dwoma kapsułkami zamkniętymi we wspólnej obudowie.
Omikrofonowanie XY jest jednym z rodzajów stereofonii natężeniowej. Stosowane jest też określenie para koincydencyjna (ze względu na bliskość kapsułek). Geometryczna bliskość kapsułek powoduje, że sygnał akustyczny dochodzi do obydwu niemal dokładnie w tym samym czasie. Natomiast ze względu na kierunkowe charakterystyki mikrofonów oraz ich ustawienie pod kątem, pomiędzy mikrofonami powstają różnice poziomu sygnału (stąd określenie stereofonia natężeniowa). Mikrofon w technice XY ustawia się z reguły tak aby oś symetrii pary mikrofonów była skierowana w stronę źrodła nagrywanego dźwięku.
Oprócz samego ustawienia mikrofonu elementem indywidualnie dobieranym może też być kąt rozwarcia pomiędzy osiami kapsułek pary XY. Większy kąt rozwarcia poszerza bazę ale pogarsza lokalizację źródeł w centrum. Przypadkiem wartym osobnego wyróżnienia jest technika Blumleina polegająca na zastosowaniu dwóch mikrofonów o charakterystyce ósemkowej ustawionych pod kątem 90 stopni. Generalnie zastosowanie mikrofonów o charakterystyce ósemkowej daje więcej akustyki sali niż zastosowanie mikrofonów kardioidalnych. Ponieważ w technice XY mikrofony są skierowane pod kątem do źródła, to aspektem rzutującym na jakość nagrania są ich charakterystyki kierunkowe.
Główną zaletą omikrofonowania XY jest precyzyjne oddanie lokalizacji źródeł pozornych. Jest to też technika zapewniająca dobrą kompatybilność z odtwarzaniem monofonicznym. Natomiast technika ta nie daje tak dobrej rejestracji akustyki sali nagraniowej oraz szerokości sceny jak omikrofonowanie AB.